((فرانسوا ولتر))

من دشمن تو و باورهاي تو هستم، اما آماده ام در راه آزادي باورهايت، جان خود را فدا كنم.

۱۳۹۴ بهمن ۱۸, یکشنبه

بیانیه به مناسبت انقلاب اسلامی

دهه فجر . دهه ای که شروع ظلم و ستم در ایران بود . دهه ی شادی مفت خر ها و دزدان که خود را سران یک مملکت می دانند و دهه ی غم و اندوه برای مردم بی‌گناه ایران .
این بیانیه راجع به دهه ی فجر می‌باشد و شرح آن بدین صورت است :
36 سال پیش ما ایرانیان کشورمان را با کشوری همچون سوئیس مقایسه می‌کردم و از لحاظ فرهنگ و حقوق مردمی هم رده ی کشور های پیشرفته بودیم . تا اینکه دهه ی فجر ، انقلاب اسلامی شخصی به نام خمینی وارد خاک پاک ایران شد . وعده‌های این فرد بدین شرح بود :
"رژیم سلطنتی از اول خلاف عقل بود... هر ملتی باید خودش سرنوشت خودش را تعیین کند. "
"قانون اساسی که تدوین شده به آراء عمومی گذاشته می‌شود تمام اتباع خارجی بطور آزاد در ایران زندگی خواهند کرد "
و چندین پیام‌های این چنانی که هیچ کدام به عمل نرسید و به راحتی با دغل بازی خاکمان را تسلیم فرهنگی دیگر ، دولتی جدا از مردم و سرکوبگران بی رحم کردیم .
بعد از گذشت37 سال بعد از انقلاب اسلامی ما شاهد فشار روز به روز به مردم جامعه ، تخریب محیط زیست ، تخریب فرهنگ متمدن ، شروع سانسوری شدن اخبار و صدا سیما ، کشتار و اعدام های پی در پی و گران شدن خرج زندگی که تماماً بر خلاف همان وعده‌های خمینی بود شده‌ایم .
در زمان دهه فجر ، زمانی که عکس امام را نورانی کردند و زمانی که شاپور بختیار آخرین امید رژیم پهلوی نخست وزیر بود ، مردم ایران بدون آگاهی به بزرگترین اشتباه تاریخشان نزدیک می‌شدند و با شعار های زد رژیم و هواداری خمینی شروع به تخریب چهره ی مردم با فرهنگ و جایگاه ایرانیان شدند.
این پایان داستان غم انگیر این ماجرا نیست بلکه با‌گذشت سال به سال شاهد هستیم که رژیمی که با حیله و کلک خمینی ساخته شد بر خود این ملت آتش می افکند و از بین می‌برد . از طرفی دیگر دولت با سیاست‌های خود در آموزش و پرورش و نظام های دیگر با شست و شوی مغزی مردم توانسته جایگاه خود را محکم تر کند و هر ساله مردمی نا آگاه فرهنگ 2500 ساله ی خود را فراموش و به راهپیمای برای این رژیم می‌روند . دسته‌ای دیگر نیز مجبورا به راهپیمایی می‌روند که این به معنای سر پا ماندن این رژیم و از بین نرفتن این دولت سرکوبگر می‌شود .
دراین بیانیه خواستار این می باشم که ای جوانان ای هم میهنان بیاید بجای همایت از این ملایان به همایت موسیقی دانان و هنر مندان بپردازیم . بیایم بجای راه پیمایی برای این رژیم برای نویسندگان در بند ، حقوق دانان و آن کسانی که برای دفاع حقوق من و تو ایرانی تلاش کرد و به زندن افتاد راهپیمایی کنیم . بیایم با شرکت نکردن در راهپیمایی های این رژیم مخالف بودن خودمان را نشان دهیم . به جای همایت از این مفت خوران و دروغ گویان از محیط زیست و حقوق حیوانات دفاع کنیم .
امیدوارم که روزی تمامی مردم ایران ، به مردمی بدار و روشن تبدیل شوند و بتوانند از حق خود برای انتخاب دولتی سالم ، مردمی و آزاد دفاع کنند .



هیچ نظری موجود نیست: