((فرانسوا ولتر))

من دشمن تو و باورهاي تو هستم، اما آماده ام در راه آزادي باورهايت، جان خود را فدا كنم.

۱۳۹۶ فروردین ۳۰, چهارشنبه

حقوق نویسندگان در ایران

برای تبدیل شدن به یک نویسنده ی خوب نیاز به مهارت نوشتاری خوب و خلاقیت و انضباط کاری زیادی دارید . نویسندگی انتقال و رساندن نوعی دیدگاه یا پیام از طریق نوشتن به مخاطب است. نویسنده کسی است که این هنر انتقال پیام از راه نوشتن را دارد. او کسی است که خوب حس می کند، خوب می اندیشد و خوب می نویسد.

نویسنده آثار خلاقانه ای مانند رمان ها، داستان های کوتاه، کتاب های کودک، نمایشنامه ها و اشعار را می آفریند. او همچنین گاهی مقالات خاص برای روزنامه ها و مجلات و مطالب غیر داستانی مانند بیوگرافی ها و کتای هاب آموزشی و مطالبی برای رسانه، رادیو و تلویزیون می نویسد.
امروزه در ایران نویسندگان بسیاری داریم که بعضی شناخته شده و بعضی نیز هنوز شناخته نشده هستند و برای تامین معیشت خود خیلی از نویسندگان به مجبور از آن جایی که عرصه بر آن ها تنگ می شود مشغول به کار در شرکت ها و کار های آزاد حتی می شوند . نویسندگان بسیاری هستند که کتاب های مختلفی در ایران چاپ کرده اند اما هیچ یک از آن ها با درآمد فروش کتاب هایشان حتی زندگی خودشان را نمی توانند سر کنند چه برسد به خانواده . شاید بتوان به جرات گفت که در کشور ایران اوضاع نویسندگان و ناشر ها از تمامی صنایع بد تر است .
از سویی دیگر مشکلات برخورد با ناشران نیز می باشد . نویسندگان در ایران باید در چهارچوب قوانین جمهوری اسلامی دست به قلم بشوند و گر جز این باشد کتاب آن ها چاپ نخواهد شد . هر گونه اشاره به سیاست و هر گونه اعتراض و حتی نظریه ی شخصی راجع به قوانین ایران و تاریخ سیاسی که می توان نقض حقوق بشر از سوی دولت به جامه دانست و یا درد و دل کوچک از سوی نویسنده به مخاطبانش ممنوع می باشد . به همین دلیل بخشی از نویسندگانی که مایل به نوشتن در عرصه سیاسی و یا اجتماعی می باشند از کار خود دست می کشند و یا تعدادی که به نشر کتاب هایشان اکتفا نمی کنند مشغول به ساخت وبلاگ هایی در اینترنت می شوند که در نهایت خطر دستگیری و محکوم کردن را به جان می خرند . این بدین معنا می شود که بخشی از علاقمندان به نویسندگی به ناچار از شغل مورد علاقه خود کنار گذاشته می شوند و به اجبار مشغول به کار دیگری می شوند که مسلما در روحیه این افراد تاثیر می گذارد .
من شخصا دوستانی را می شناسم که نویسنده هستند و بخشی از خاطراتشان بدین شکل می باشد که کتاب هایی می نوشتند و برای تایید به وزارت ارشاد می دادند و زمانی که این کتاب را تحویل می گرفتند نیمی از کتاب به دست وزادت ارشاد مجبور به حذف می شده است و این امر بسیار دردناک می باشد برای نویسندگان که سخن و نوشته ای که از قلب او بیرون می آید به اجبار حذف و یا تغییر یابد  و به قول خود این دوستان حذف حتی یک جمله جلوه ی داستان را تغییر می داده است و به نظر شخصی این افراد حتی یک کلمه می تواند موضوع و جذابیت کتاب را خراب کند و این نیز دلیلی بر کم کیفیت شدن کتاب ها در ایران می باشد و خراب شدن بازار های فروش کتاب .
محمد رضا سرشار، رئیس انجمن قلم ایران  در سخنانش اشاره کرده است که آنچه ما انجام می دهیم ؛ طبق قانون و در چارچوب قانون بوده و آنچه که اجرا شده اگر زیاد با گشاده دستی همراه نبوده، با ‌تنگ نظری هم نبوده یعنی فراتر از قانون نرفته‌اند. حالا باید ازصادر کنندگان خواست که مستندانتشان را درباره فضای امنیتی عرضه کنن .
کتاب ها یک منبع و یک در به سوی دل ها ، حس و عقاید می باشد و تنها دلیل جذب خواننده ها به سوی کتاب ، خواندن و شنیدن درد دل های نویسندگان ، حس واقعی و یک جلوه ی دیگر از زندگی به دست یک انسان نویسنده می باشد ، به همین سبب اگر نوشته ها و کلمات در راستا و به شکلی در ظرف های قانون جمهوری اسلامی در بیایند جذابیت کتاب ها از بین می رود و می شود مثالی زد به سانسور تلویزیون ، بعد از سال ها که سانسور در تلویزوین های ایران انجام می پزیرد مردم به سوی شبکه های خارجی کشیده شدند و در عرصه ی کتاب نیز به همین شکل است مردم نا خاسته به کتاب های خارجی کشیده می شوند و این ضرر بزرگ روحی ، مالی و فرهنگی به نویسندگان ایرانی درون ایران می باشد و به شکلی حقوق آن ها از سوی دولت پایمال می شود .
می شود به چندی از دستگیر شدگان نویسنده و شاعر  در ایران نیز اشاره کرد :
روزبه گیلاسیان دانش‌آموخته فلسفه و نویسنده کتاب «فلسفه در خیابان و الهه سروش نیا که توسط نیروی اطلاعات در تاریخ 23 آذر سال گذشته دستگیر شدند .
 شاعران هم از برخورد حکومت مصون نبوده‌اند و مهدی موسوی و فاطمه اختصاری محمدرضا حاج رستم بگلو از جمله هنرمندانی بودند که بازداشت شدند.
مانا نيستانی کاريکاتوريست ومهرداد قاسم‌فر سردبير ویژه نامه‌ی هفتگی محسن حکيمی یوسف عزیزی بنی
 محسن حکیمی نویسنده و از اعضای کانون نویسندگان ایران، محمد حیدری و مهدی افشارنیک از روزنامه نگاران فعال اسماعیل جمشیدی
نویسنده ِی دستگير شده، عضو کانون نویسندگان ایران
و بسیاری دیگر ...
افرادی که در ایران دستگیرمی شوند به اتهام " توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام " دستگیر می شوند و جدا از حکم حبس میلیون ها نیز جریمه می شوند ظاهر قضیه این است که هیچ رویداد تازه­ای پیش نیامده که دستگیری کنونی نویسندگان و روزنامه نگاران را توجیه کند؛ ولی، واقعیت این است که رژیم تبه­کار جمهوری اسلامی همیشه ترفندی در آستین دارد و همواره در پی پیش گیری از رویدادهاست تا حاکمیت سراپا نکبت و تیره ­روز­ خود را از مهلکه ای که به آن دچار است نجات بخشد.
جمهوری اسلامی، بی آینده و دچار بحران است. همین امر، انگیزه همیشگی این رژیم را در سرکوب و هجوم به همه عرصه های زندگی فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مردم ایران تشکیل می دهد. سیاست جمهوری اسلامی در هجوم به عرصه آزادی بیان، به عنوان یک زمینه روشن و تابناک در مبارزات اجتماعی مردم ایران نیز دارای همین انگیزه است.

اما مطابق ماده مادهٔ ۱۹

هر انسانی محق به آزادی عقیده و بیان است؛ و این حق شامل آزادی داشتن باور و عقیده‌ای بدون [نگرانی] از مداخله [و مزاحمت]، و حق جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و افکار از طریق هر رسانه‌ای بدون ملاحظات مرزی است.
واین دستگیری ها و این رفتار جمهوری اسلامی با افرادی که فعال حقوق بشر ، نویسنده و یا حتی کسانی که با نوشتن کوچک ترین مقالات سعی بر این دارند که فرهنگ و آگاهی را بالا ببرند بسیار اشتباه و نقض حقوق بشر می باشد . هجوم مداوم به روزنامه نگاران، نویسندگان، هنرمندان و فعالین عرصه های گوناگون جنبش های اجتماعی، سیاست همیشگی رژیم جمهوری اسلامی ست و این سیاست، همواره از سوی همه انسان­ های آزادی خواه و برابری طلب محکوم شده است.  
امید بر این داریم که بتوانیم از حق نویسندگان و هنرمندان دفاع کنیم و همچنین سعی بر این بگذاریم که نویسندگانی که زمان خود ، احساس خود و هنر نویسندگی خود را برای جامعه به کار می گیرند ، به جای تبعید ، دستگیری ، حبس و جریمه به آن ها احترام بگذارند و بستایند و همچنین از حقوقشنان دفاع شود از سوی وزارت ها کانون های نویسندگان و هنرمندان . 

هیچ نظری موجود نیست: